سال 1347 وزارت بهداشت حکومت پهلوی با همکاری آمریکایی‌ها به روستاها آمدند تا مردم را از مزاحمت و آزار کنه‌های گاوی و موش‌های موذی نجات دهند. گروه‌های سم‌پاش با بشکه‌هایی که از سم‌های کشنده‌ی د.د.ت. آمریکایی پر بود، وارد خانه‌های مردم شدند. اتاق‌ها، انبارها، طویله‌ها، زاغه‌ها و... خوب سمپاشی کردند. به هفته نکشید که ریشه‌ی هر چه کنه و موش بود، از روستا کنده شد. مردم خوشحال از اقدام دولت دعا گوی شاه و عواملش شدند.
چند ماه بعد کم‌کم آثار سم‌ها در جاهای دیگر خودش را نشان داد. هرچه کندوی زنبور عسل بود، همه از بین رفت. روستائیان کودهای آلوده به سم را از طویله‌ها به مزارع بردند و به‌دنبال آن آفت‌های جدید به جان مزارع افتاد و پرندگان و خزندگان مفید را نابود کرد. آن وقت بود که معلوم شد طرح سمپاشی آمریکایی‌ها برای نابودی دامداری و کشاورزی روستا بود نه نجات روستائیان از شر کنه و موش.