خوش خیالی ممنوع!

در این چند روز که خبرهای مرتبط با توافقنامه‌ی ژنو را رصد می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که غربی‌ها با یک بازی هماهنگ و حساب شده کار را به‌گونه‌ای بنا دارند تدبیر و هدایت کنند که نتیجه‌اش جز تعطیلی مراکز غنی‌سازی اورانیوم و نابودی پایگاه‌های فراوری هسته‌ای ایران و سرانجام وابستگی کامل ما و تمام کشورهای اسلامی به آنها، چیز دیگری در پی نداشته باشد. این نکات بیانگر موضع‌گیری‌های شیطانی آنها در خارج و عوامل داخلی‌شان در کشور است. البته با تعامل‌های چند جانبه‌ی دیگر:

نکته‌ی اول:‌ در حالی‌که جهان آماده‌ی دیدن دود سفید از دودکش ژنو بود، جناب فابیوس فرانسوی ناگهان در چهره‌ی مخالف وارد بازی می‌شود و مذاکرات را دچار تشنج می‌کند. البته فرانسه مزد این فداکاری برای غرب را در آفریقای مرکزی می‌گیرد و آمریکایی‌ها و سایر کشورهای غربی در مقابل لشکرکشی آنها به آفریقای مرکزی و کشتار مردم فقیر و بیچاره‌ی آنجا، نه اعتراضی می‌کنند و نه حقوق بشری را تضییع شده می‌بینند؛ البته قول همکاری هم می‌دهند.

نکته‌ی دوم: به‌هر ضرب و زور یا مصلحت اندیشیی بوده، توافقنامه‌ای به‌تصویب می‌رسد. در حالی‌که نماینده‌ی ایران و اروپا از موفقیت نشست حرف می‌زدند، وزیر امور خارجه‌ی آمریکا با اصرار و لجاجت تأکید می‌کند که توافقنامه هیچ حقی را برای ایران در خصوص غنی‌سازی در نظر نگرفته است و جناب اوباما آرزو می‌کند که حتی پیچ و مهره‌های صنعت غنی‌سازی ایران را نابود شده ببیند،‌ هرچند با فلاکت و حسرت اقرار می‌کند که چنین آرزویی را به‌گور خواهد برد.

  

نکته‌ی سوم: در حالی‌که ایران برای اثبات حُسن نیت ـ مثل سال 2003م ـ فیتیله‌ی دستگاه‌های غنی‌سازی 20% را خاموش می‌کند، طرف آمریکایی با بی‌شرمی تمام 19 شرکت و شخصیت ایرانی را به‌فهرست تحریم‌ها اضافه می‌افزاید. البته طرف اروپایی برای رد گم کردن چند هیئت اقتصادی ـ تجاری به‌ایران اعزام می‌کند و بعد از چند روز پذیرایی و دریافت هدیه و لوح نه‌تنها نتیجه‌ای مشخص حاصل نمی‌شود،‌ ولی دوباره جناب فابیوس فرانسوی برای گرفتن  امتیازی دیگر به میدان می‌آید و حرف‌های جان کری آمریکایی و اوباما را با طعم سیاست فرانسوی تکرار می‌کند.

نکته‌ی چهارم: در داخل کشور یک بیمار بیکاری به‌نام حجاریان فیلش یاد مجلس ششم را می‌کند و برای فضاسازی و به‌نوعی تهدید اصولگرایان ـ‌ شاید ـ بدون درنظر گرفتن قانون اساسی ـ البته ایشان و همفکرانش هیچ وقت معتقد به قانون اساسی و مردم نبوده و نیستند ـ‌ و تفکیک قوا در آن،‌ طرح انحلال مجلس توسط دولت را به میان می‌کشد،‌ تا دوستانش از فضای ایجاد شده‌ی سیاسی ماهی‌های دلخواه‌شان را بگیرند و دوستان غربی‌شان از فضای تنش احتمالی در کشور، قند تو دلشان آب شود و بر گزینه‌های روزی میزشان بیشتر امیدوار شوند.

پیشنهاد: برای شکستن دهان یاوه‌گوی غربی‌ها ـ که به گزینه‌های روی میزشان می‌نازند ـ و نوکران بیمار و بیکارشان در داخل کشور، بهتر است براساس مقررات ان.پی.تی ـ که همه‌ی کشورهای امضا کننده می‌توانند از غنی‌سازی صلح‌آمیز با حمایت و کمک آژانس بهره‌مند شوند، ما هم گزینه‌ی غنی‌سازی 92% را روی میز بگذاریم. البته در صورت دسترسی به چنین توانمندی ـ حتماً به‌دست توانمند ایرانی انجام خواهد شد ان‌شاءالله ـ ما در سال‌های آتی به‌جای استفاده از سوخت‌های فسیلی جاگیر، هزینه‌بر و...، می‌توانیم از سوخت هسته‌ای 92% در تجارت دریایی‌مان ـ‌ با تغییر سوخت‌ کشتی‌ها از فسیلی به هسته‌ای ـ بهره‌مند شویم. البته همه می‌دانیم که کشورهای بزرگ صنعتی مثل روس‌ها، آمریکایی‌ها و... در حال حاضر به‌دنبال این طرح هستند و چه‌بسا در آینده‌ی نزدیک با رسیدن به آن برای تردد کشتی‌های دارای سوخت فسیلی با تصویب قوانین سختگیرانه مشکل ایجاد کنند. البته از این هم غافل نباشیم که امروزه دنیای صنعتی از اورانیوم غنی‌سازی شده‌ی 68% در صنعت کشاورزی استفاده‌ی فراوانی می‌کند.

هشدار: به‌هوش باشیم که اگر ما خوش‌خیال باشیم و در خواب، دشمن بیدار است و موذی.