قلّک‌ها را دریابیم!

گردش روزگار باردیگر فرصتی را فراهم آورد تا محرم را درک کنیم. ماهی که تولی و تبری در اوج خود به‌نمایش در می‌آید و مسلمانی مسلمان را به‌چالش می‌کشد.

محرم؛ فرصتی است: تا قلّک‌های قلبمان را با قطره قطره اشک‌های با معرفت‌مان در عزای سالار شهیدان پرکنیم تا در گرفتاری‌های قبر و برزخ با تمسک به‌آنها راه نجات را پیدا کنیم.

محرم؛ فرصتی است: تا همه‌ی فریاد‌های خفته در سینه‌هایمان را علیه آنان که چنگ بر چهره‌ی زیبای دین محمدی می‌کشند، یک‌صدا فریاد کنیم.

   

محرم؛ فرصتی است: تا بار دیگر کلام حضرت حق جل‌جلاله را در قالب زیارت عاشورا هرروز مرور کنیم و لعن نفرین الهی را نثار دشمنان راه آزادی و حریت نماییم.

محرم؛ فرصتی است: تا علیه آنان که امروز بر جایگاه عمرسعد، شمر، ابن مرجانه، ابوسفیان و پسر ناخلف زیاد تکیه زده و شمشیر دین‌ستیزی را بر حلقوم مسلمانان و مستضعفان گذاشته‌اند،‌متحد شویم و ریشه‌ی هرچه تکفیری، وهابی، سلفی، داعشی و مانند آنها را بکنیم.

محرم؛ فرصتی است: تا دست نیاز از آستین بیرون آریم و از خدا بخواهیم تا حیات و ممات ما را چون حیات و ممات آل محمد(ص) قرار دهد و آبروی‌مان را به‌آبروی حسین(ع) حفظ نماید.

محرم؛ فرصتی است: تا خطاهایی را که از سر دنیاپرستی،‌ پیروی از نفس و افتادن در ورطه‌ی فتنه و... مرتکب شده‌ایم، با اقتدا به حر بن یزید ریاحی به‌آب توبه بشوییم و خود را از حصار خودپرستی و خودبینی نجات دهیم.

محرم؛ فرصتی است: تا عینک‌های سیاه‌کاری‌های ناشی از حزب‌پرستی و جبهه‌محوری را از چشم برداریم و دست دشمن را در اسیدپاشی و... ببینیم و این عمل زشت و شنیع را برای اطفای عقده‌های درونی‌مان به آمران به‌معروف و ناهیان از منکر منتسب نکنیم و همسو با دشمنانان قسم خورده‌ی دین و امامت همگام نشویم.

محرم فرصتی است: تا به‌جای نازیدن به ماشین‌ها،‌ساعت‌ها، خانه‌ها و سایر زینت‌هایمان به‌عنوان بچه‌پولدار و... قلک‌های پر شده از عشق حسین(ع) و محبانش را به گردن بیاویزیم و بر میزان محبت‌مان به خاندان عصمت و طهارت ببالیم.

محرم فرصتی است تا قلک‌های پر شده از عشق و شور و شعور حسینی‌مان را دریابیم.

محرم فرصتی است تا همه‌ی لعن و نفرین و نفرت‌مان را نثار دشمنان راه حسین(ع)‌ کنیم.