محکوم است؟!

این روزها ـ آخرین روزهای سال 93 ـ در کشور ما دو اتفاق شبیه به هم و در دو مکان مختلف رخ داد که مواجه با آن از سوی افراد و گروه‌های مختلف بازتاب‌های گوناگون و قابل تأملی را در پی داشت.

اتفاق اول: در شهر کرمان، هنگام تجمع اصلاح‌طلبان، فردی که رسانه‌ها او را جانباز معرفی کردند،‌ به‌دلیل یک پرسش ساده مورد ضرب و شتم قرار گرفت. البته رسانه این را هم نوشتند که ضرب و شتم کنندگان از چهره‌های مطرح پیاده‌نظام فتنه‌ی 1388 بودند و از محکومان آن روزها.

 
                                    

اتفاق دوم: در شهر شیراز، هنگامی که جناب علی مطهری، منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی،‌ با وجود مخالفت شورای تأمین استان و براساس همان روش خودشیفتگی بنا داشت در یکی از دانشگاه‌های شیراز سخنرانی کند، توسط عده‌ای که به‌تعبیر ایشان «خودسر» و یا به تعبیر رسانه‌ها قانون‌شکن معرفی شدند، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. البته براساس اعلام استاندار محترم شیراز، این افراد قانون‌شکن به هیچ گروه و دسته‌ای وابسته نیستند.

هرچند بیانیه‌ی جناب مطهری، کری‌خوانی وی علیه حرمت‌شکنان و کل‌کل وی با بعضی دلسوزان انقلاب اسلامی حضور وی در شیراز نشان از حرکتی دارد که آلوده به فتنه است، لیکن باید هوشیار بود و عرصه را برای بازگشت فتنه‌گران و خودشیفتگان فراهم نکرد.

تحلیل: کار این افراد چه در ضرب و شتم خودسرانه‌ی جانباز پرسشگر و چه نماینده‌ی ملت، چه وابسته به اردوگاه فتنه باشند و چه قانون‌شکنان خودسر، خلاف مصلحت و مغایر با امنیت ملی ماست. لازم است نهاد‌های قضایی و اجرایی به هر شکل ممکن، ریشه‌ی این فتنه‌ها و خودسری‌ها را بخشکانند و از بروز چنین وقایع تلخی جلوگیری کنند.

این روزها که سربازان میدان سیاست و با حمایت رهبر معظم انقلاب، در نبردی بی‌امان با شیطان بزرگ و اذنابش در کشاکش ستاندن حق مسلم مردم ایران از زورگویان هستند، آسیب به اتحاد ملت عین خیانت و جاهلانه است. از سوی هرکسی و یا هر ارودگاهی که باشد.

حواشی: در حاشیه‌ی این حرکت‌ها دیدیم و شنیدیم که اردوگاه به‌اصطلاح اصلاح‌طلبان هم‌صدا با فراریان از کشور و جاخوش‌کردگان در آغوش دشمن، از حادثه‌ی شیراز پیراهن عثمان ساختند و هرچه دلشان می‌خواست به مسئولان و پای‌بندان به انقلاب اسلامی بستند از سوی دیگرا اردوگاه اصول‌گرایان نیز با بزرگ کردن حادثه‌ی کرمان سعی کردند با نشان دادن مظلومیت جانبازان بعضی حرف‌های خودشان بزنند. سوگمندانه باید بگوییم که شنیدیم که ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، نسبت به حرکت ناشایست شیرازی‌ها موضوع گرفته، لیکن در دفاع از جانباز مورد ضرب و شتم قرار گرفته، نه تنها ایشان که هیچ مسئول دولتی هم حرفی نزده است.

شاید خیمه‌شب‌بازی شیطان بزرگ در میدان مبارزه‌ای که احساس می‌کند بازنده‌ی آن شده است، باعث شده دولت یازدهم را که تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکرات هسته‌ای نهاده بود، کمی پریشان کند و نگاهش به حوادث کشور گاهی از سر بی‌توجهی باشد.

نامه‌ی 47 سناتور امریکایی تا چند ده نماینده‌ی آمریکایی که سعی می‌کنند با اهانت به ملت امریکا و حتی حرکت مغایر منافع ملی‌شان، توپ مذاکرات را به زمین ایران بیندازند،‌ این‌گونه بر می‌آید که دشمن می‌خواهد مسیر دشمنی را کامل کند، حتی به قیمت حراج گذاشتن حیثیت ناداشته‌اش. پس برای اعلام پشتیبانی از سربازان میدان سیاست و مبارزه با دشمن این مرزوبوم، بیاییم اتحاد و یگانگی‌مان را در برخورد با فتنه‌گران و حرمت‌شکنان به منصه‌ی ظهور بیاوریم.