امان از این همه خباثت!

لطفاً به این افاضات وزیر جنگ صهیونیست‌ها خوب توجه کنید!

موشه یعلون، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، در تازه‌ترین اظهاراتش عمق خباثت و شخصیت جنایتکارانه‌ی مسئولان رژیم صهیونیستی را به نمایش گذاشت. و گفت: "اینکه دشمنت را با دستان خود بکشی، نه لذت بخش است و نه کاری است خارق العاده سیاسی. لذت بخش آن است که کاری کنی دشمنت با دست خودش خود را از بین ببرد یا اینکه برادرش او را بکشد. این است سیاست امروز ما".

در روایتی دیدم از قول رسول خدا(ص) نقل شده بود که فرمودند: هیچ قومی به‌اندازه‌ی یهود مرا آزار و اذیت نکرد.

خودکشی کنید، زودتر!

به‌یاد داریم؛ بعد از انتخابات سال ۸۸ بود که دو تن از نامزدهای شکست خورده‌ی ریاست جمهوری همنوا با دشمنان تابلودار نظام و ضدانقلاب خارج‌نشین ادعای «تقلب» در انتخابات را مطرح و با اردوکشی خیابانی، هشت ماه هزینه‌های بسیاری را بر کشور تحمیل کردند؛ فتنه‌ای که برخی از خواص نیز در گرداب آن لغزیدند و همه‌چیزشان را به‌باد دادند.

زیر سؤال بردن صحت انتخابات در حالی از سوی برخی مطرح می‌شد که بسیاری از آنها با همین سامانه‌ی انتخاباتی به‌قدرت دست یافته بودند، د رکنار حرکت‌های شرم‌آور فتنه‌گران در روز قدس و شعار «نه غزه، نه لبنان...» به آتش کشیدن خیمه‌ِ اباعبدالله در روز عاشورا، پاره کردن تمثال امام راحل تنها بخشی از این اقدام‌هاست که به‌رغم تلاش‌های اخیر برخی سیاسیون، به‌راحتی از افکار عمومی پاک نخواهد شد.

همه را بردند...

اگر اهل خبر باشید و مشتاق آگاهی از وقایع اطرافتان، بدون شک خبر اسارات و آزادی پنج مرزبان به اسارت گرفته شده را در کنار خبرهای هدفمندی یارانه‌ها و مذاکرات هسته‌ای و... پی‌گیری کرده‌اید. درخصوص آزادی چهار تن از پنج مرزبان به اسارت رفته، از مسئولان کشوری تا نظامی و حتی هنرمندان و مردم عادی حرف‌های گوناگونی گفته و موضع خاصی گرفته‌‌اند. فارق از هرگونه موضع‌گیری احساسی، چند مورد را در این خصوص باهم مرور می‌کنیم:

1)  ضرورت اقدام برای آزادی: آنچه مسلم است، این افراد ایرانی‌اند، حکومت و مردم در قبال آنها مسئول بوده و برای آزادی آنها از اقدام‌های سیاسی گرفته تا دعا و... باید انجام می‌داد که به خوبی هم انجام شد.

بر خود ببالیم!

این مطلب را زیادی بخوانید و به دوستانتان نیز ارسال کنید!

پرسش و پاسخ جالب با رئیس الازهر درباره اختلافات شیعه و سنی

این مطلب بخشی از جلسه‌ی پرسش و پاسخ رئیس الازهر، جناب

  دکتر احمد الطیب، با شبکه‌ی نیل کشور مصر است.                                   

خبرنگار: به‌نظر شما، آیا عقاید شیعه مشکل ندارد؟

شیخ طیب: نه! چه مشکلی دارند؟! پنجاه سال پیش شیخ شلتوت‌ ـ رئیس وقت الازهر ـ فتوا داده است که شیعه مذهب پنجم اسلام و مانند مذاهب دیگر است.

  خبرنگار: فرزندان ما در حال شیعه شدن هستند، چه باید بکنیم؟
شیخ طیب: خوب بشوند، مگر کسی از مذهب حنفی به مالکی برود، ما اشکالی به او می گیریم؟ خوب اینها هم از مذهب چهارم به مذهب پنجم رفته‌اند.

  خبرنگار: شیعیان با ما درحال قوم و خویشی هستند و با فرزندان ما ازدواج می کنند.
  شیخ طیب: چه اشکالی دارد، بین مذاهب ازدواج آزاد است.

شما را با حقوق بشر چه‌کار؟!

قعطنامه‌ی به‌اصطلاح راهبردی، ولی وقیحانه‌ی اتحادیه‌ی اروپا یا بهتر است بگوییم شرکت تعاونی استعمارگران را که خواندم، یاد مصوبه‌ی روسیاهان غاصب در سقیفه‌ی بنی ساعده افتادم که با سوءاستفاده از ریشه‌های عصبیت قومی و قبیله‌گرایی در یک توطئه‌ی از پیش طراحی شده، چگونه حکومت دینی را از مسیر الهی خارج و چهره‌های متقلب را جایگزین چهره‌ی خدامحور علوی قرار دادند. هرچند مواد این قعطنامه به‌قدری سخیف و بی‌مقدار است که ارزش بازگویی و شرح ندارد، لیکن با مدد از فراز دلنشین خطبه‌ی فاطمه‌ی زهرا(س) در افشای چهره‌ی غاصبان و سیه‌رویان  سقیفه می‌گوییم: شما سیه‌رویان استعمارگر و غارت کننده‌ی کشورهای ضعیف را چه‌کار با حقوق بشر؟!.

به کدامین مجوز شرعی؟!

این استدلال استاد را زیادی بخوانید، لطفاً!

در خصوص رفتار مدعیان غاصب منصب خلافت در برخورد با حضرت زهرا(س) درباره‌ی غصب فدک، ابن ابی‌الحدید سنی معتزلی، نکته‌ای را با ظرافت طنز‌آمیز خود در شرح نهج‌البلاغه چنین نگاشته است:

از علی بن فاروقی، مدرس مدرسه‌ی غربی بغداد پرسیدم:

فاطمه ـ در ادعای مالکیت فدک ـ راست می‌گفت؟

ـ آری!

ـ اگر راست می‌گفت، چرا ـ غاصبان ـ فدک را به او برنگرداندند؟

من با مرگ بر آمریکا موافق نبودم همچنان که...

این روزها که مشغول دیدو بازدید، بگو و بخند هستید، کامتان را با یک طنز سیاسی شیرین کنید. امیدوارم همیشه کامتان شیرین و روزگار در مسیر موافق برایتان بچرخد.

طنز/ با شعار مرگ بر آمریکا موافق نبوده ایشان. یعنی می‌گوید کلاً با حرف‌های تند موافق نبوده است. حرفی نیست، بالاخره آدمیزاد مختار است که با یکسری چیزها موافق باشد و با یکسری چیزها هم مخالف. از ما که کاری بر نمی‌آید. فقط می‌توانیم دعا کنیم انشاالله هر کس با هر چیزی که موافق بوده است محشور شود! آمین.

رجانیوز نوشت: اما امیدواریم هر کس که الان دارد خاطرات سی چهل سال پیشش را می‌نویسد سی چهل سال دیگر، خاطرات این روزهایشان را هم بنویسد، و احتمالا از سایر چیزهایی هم که موافقش نبوده بگوید. مثلاً: من با شلوغ‌کاری موافق نبودم. به دخمل هم گفتم موافق نبودم برود وسط معرکه. اما گفت گرسنه‌ام، دلم قار و قور می‌کند. در یخچال هم چیزی نداشتیم. گفتم پس لااقل زنگ بزن ساندویچت را بیاورند دم در! قبول نکرد، گفت من دودی و تنوری دوست دارم، باید خودم آنجا باشم بگویم حرارتش چقدر باشد، می‌ترسم درست نپزد!