غدیریه

غدیر؛ ادامه‌ی امامت حضرت ابراهیم(ع) است که حضرت حق با این فرمان که «انی جاعلک للناس اماما» آن حضرت را به امامت مردمان برگزید و با دستور ابلاغ رسالت به رسول خاتم(ص) «یا ایهاالرسول بلغ ما انزل الیک» مبنی بر ابلاغ امامت امیرالمؤمنین علی(ع) تکمیل شد.

در غدیرخم پیامبر خاتم(ص) به فرمان حضرت حق، حاجیان فارغ شده از مراسم حجة الوداع را در جحفه جمع کرد و خطبه‌ای را در معرفی امام علی(ع) در منصب امامت انشا نمود. رسول خدا(ص) در این خطبه حمد و ثنای الهی را گفت و امیرالمؤمنین علی(ع) را به‌عنوان امام و خلیفه‌ی بعد از خود معرفی کرد و یازده فرزندنش را امامان پس از وی معرفی نمود و از دوازدهمی به‌عنوان امام قائم نام برد.

بر خود ببالیم!

این مطلب را زیادی بخوانید و به دوستانتان نیز ارسال کنید!

پرسش و پاسخ جالب با رئیس الازهر درباره اختلافات شیعه و سنی

این مطلب بخشی از جلسه‌ی پرسش و پاسخ رئیس الازهر، جناب

  دکتر احمد الطیب، با شبکه‌ی نیل کشور مصر است.                                   

خبرنگار: به‌نظر شما، آیا عقاید شیعه مشکل ندارد؟

شیخ طیب: نه! چه مشکلی دارند؟! پنجاه سال پیش شیخ شلتوت‌ ـ رئیس وقت الازهر ـ فتوا داده است که شیعه مذهب پنجم اسلام و مانند مذاهب دیگر است.

  خبرنگار: فرزندان ما در حال شیعه شدن هستند، چه باید بکنیم؟
شیخ طیب: خوب بشوند، مگر کسی از مذهب حنفی به مالکی برود، ما اشکالی به او می گیریم؟ خوب اینها هم از مذهب چهارم به مذهب پنجم رفته‌اند.

  خبرنگار: شیعیان با ما درحال قوم و خویشی هستند و با فرزندان ما ازدواج می کنند.
  شیخ طیب: چه اشکالی دارد، بین مذاهب ازدواج آزاد است.

با ریختن آب تو چاله، چشمه درست نمیشه!

مدتی به‌دنبال این بودم که از خلفای غاصب منصب خلافت امت اسلامی، کلام باارزش و قابل اعتنایی به ثبت رسیده یانه، تا با مقایسه‌ی آنها با کلام ائمه‌ی هدی(ع) میزان درک و فهم خلفا را از مکتب اسلام و قرآن بررسی کنم. این روزها چشممان به کتابی روشن شد با نام «البلاغة العمریه) به قلم نویسنده‌ی ناشناسی به‌نام «محمد سالم الخضر». نکاتی چند در خصوص این کتاب را لازم دیدم جهت اطلاع نویسنده‌ی ناشناس آن و شما دوستان اهل بیت(ع) بنویسم:

1) این نویسنده بدون اینکه بفهمد، چنگال به چهره‌ی پسر خطاب، خلیفه‌ی دوم کشیده و با دزدی بی‌شرمانه از کتاب شریف «نهج البلاغه» بسیاری از کلمات الهی امیر المؤمنین(ع) را انتخاب و به حساب کلام عمر بن خطاب نوشته است تا فضیلتی را که او نداشت برایش بسازد و یا به او بچسباند.