دشمنِ دوست‌نما بود!

علی مطهری در مصاحبه با روزنامه‌ی اعتماد، در پاسخ این سؤال که به نظر خودتان علی مطهری از کی علی مطهری شد و در منظر افکار عمومی فقط فرزند شهید مطهری نبود؟

گفت: فکر نمی‌کنم علی مطهری چیزی شده باشد که شما این سؤال را مطرح می‌کنید. در عین حال پاسخ این گونه سؤال‌ها یک مقداری مستلزم تعریف از خود است. شاید بهتر باشد دیگران این سؤال را پاسخ بدهند. اما من خودم فکر می‌کنم همیشه مردم وقتی احساس کنند فردی به اصطلاح عرف از خودش وجود دارد و می‌تواند گاهی برخلاف فضای غالب بر اجتماع حرکت کند، او را فرد مستقلی می‌دانند. هر چند فرزند شخصیت بزرگی باشد، اما برای خود او هم در ذات خودش یک شخصیت قایل می‌شوند. به جای اینکه بگویند فرزند فلان کس است، روی خود او حساب باز می‌کنند. یکی از دوستان به شوخی می‌گفت کم‌کم  دارد طوری می‌شود که به جای اینکه بگویند علی مطهری فرزند شهید مطهری، خواهند گفت شهید مطهری پدر علی مطهری.

                                        

جناب علی‌آقا مطهری! تا جایی که من در بیش از چهار دهه آشناییم با شهید مطهری می‌دانم و خوانده‌ام، تمام گفتار و مکتوبات ایشان سراسر پند و حکمت بوده و هست. لیکن آنچه از سخنان شما شنیده و در بیانیه‌های شما خوانده‌ام، جز کلماتی توهین‌آمیز، مستهجن، فحش و تهدید چیز خاصی که نشان از حکمت، درایت و عقل‌محوری باشد، نیافته‌ام. چگونه می‌شود گفته‌ها و نوشته‌های شما با گفته‌ها و نوشته‌های آن حکیمِ عالمِ عامل یکی باشد.

بدون شک کسی که در گوش شما زمزمه کرده که وضع طوری می‌شود که مطهری را با نام پسرش بشناسند، از شیاطین دوست‌نما بوده که از خودشیفتگی شما بهره برده و خواسته شما را در چنگ انداختن به چهره‌ی متدیان و دوستداران انقلاب اسلامی بیشتر تحریک و تشویق کند.

جناب علی‌آقا مطهری! در انتخابات مجلس شورای اسلامی، آنچه من در محل سکونتم و در چندین صندوق رأی از طرفداران و رأی دهندگان به شما مشاهده کردم، بسیار غم‌انگیز و آزاردهنده بود. زنان و مردانی که حداقل‌ها را در رعایت حریم شرعی را هم رعایت نمی‌کردند و به دلسوزان انقلاب اهانت می‌کردند،‌ دیگران را برای رأی به شما تشویق می‌کردند. کسانی که به‌جد دشمن اسلام و انقلاب بودند.

جناب علی‌آقا مطهری! اگر قرار است این ارذل و اوباش را به مبارزه با خودسران و قانون‌شکنان در شیراز به میدان بطلبید، بدون شک بدانید که آنها مرد میدان نیستند و دنیای آلوده به حرامشان را حاضر نیستند فدای کسی کنند،‌ اگرچه علی مطهری باشد. آنها امتحانشان را در فتنه‌ی 1388 داده‌اند. دل‌خوش به‌آنها نباشید! به جمع دل‌سوزان انقلاب و اسلام برگردید و چنگ به چهره‌ی رهبری و امت نکشید!