چگونه باور کنیم هنر هالیوودی با هنر ارزشی یکی است؟!

یک خبر: جناب رئیس جمهور! با همه‌ی احترامی که به جایگاه‌تان، لباس‌تان و سیادتان قائل هستم، این سخن شما را که در جمع هنرمندان بیان کردید: «هر هنرمندی می‌خواهد به معنای جهان و عمق جهان برسد، اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند سخن به گزاف نگفته‌ایم. پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی بی‌معناست.» با هیچ‌کدام از آن موارد همخوان و همسو نمی‌دانم، اینکه شما با کدام عینک هنرمند ارزشی و غیرارزشی را یکی دانسته‌اید،‌ برای کسانی مثل من قابل هضم نیست. یعنی چه که هنر ارزشی و ضدارزشی وجود ندارد؟!

جناب رئیس جمهور! این جمله‌ی شما «اگرچه ممکن است وزیر باز هم کارت زرد بگیرد. این دولت به تمام تعهداتی که در دوران انتخابات داده است عمل خواهد کرد. کارت زرد برای این دولت نگرانی نیست. ما به امثال آقای جنتی‌ها به عنوان مدافع آزادی افتخار می‌کنیم.» افتخار به وزیری که در پنج ماه گذشته نقاط تاریکی مانند: طرح تک‌خوانی زنان،‌ صدور مجوز دفن سگ‌های زرد به‌عنوان هنرمند در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا(س)، صدور مجوز چاپ کتاب‌های تهدید کننده‌ی منافع ملی فراهم آمده توسط فتنه‌گران، تمدید مجوز فعالیت ناشران مسئله‌دار مثل نشر چشمه و... را در کارنامه‌‌اش دارد، جای تأمل دارد. البته اهل سیاست این حرف‌ها را نوعی خط‌ونشان برای قوای دیگر می‌دانند و کوبیدن بر طبل بی‌وفایی که ما می‌گوییم، الله اعلم. امیدواریم از سر دغدغه‌ی خدمت باشد نه....

مساجد و تغییر کاربری، چرا و به چه قیمتی؟!

گوشی تلفن را که برداشتم، آن طرف خط حاج رضا بود. بعد از سلام و احوال‌پرسی گفت: دختر فلانی تو اتوبان شهید همت تصادف کرده و عمرش را به بازماندگان داده است. امروز در مسجد الرسول(ص)، میدان کاج برایش مراسم ختم گرفته‌اند. برای تسلیت به پدرش، دارم می‌رم اونجا.

گفتم: اگر زحمتی نیست بیا سر کوچه و منم با خودت ببر. تو این گرفت و گیر هوا، یک خودرو کم‌تر ببریم بهتره. بریم از ثواب شرکت در مراسم ختم مسلمانی ما هم بهره ببریم.